1. 58
جهاد سازندگی و حرکتهای مردمی.
2. 61
اولین حرکتهای جهادی در دبیرستانهایی امثال مفید،
باظاهری مشابه ولی ماهیتی متفاوت.
3. 79
ادغام جهاد سازندگی و وزارت کشاورزی و تولد جهاد کشاورزی.
4. 83
گسترش فعالیتهای جهادی در دانشگاهها.
ولی نعمتان(امام صادق)
بی بال پریدن(علم و صنعت)
جواد الائمه (دانشگاه یزد)
...
85.5
مهاجر(دانشگاه سمنان)
ستاد جهادی دانشگاه امیر کبیر
تربیت دبیر شهید رجائی
تهران
الزهراء
...
6. 86
وارث (دانشکده فنی دانشگاه تهران)
شریف
علامه
...
7. باز هم 86
افمن اسس بنیانه علی تقوی من الله و رضوان خیر اممن اسس بنیانه علی شفا جرف هار..
گروه جهادی رضوان.
سالها میگذرد و جهادی دوران کودکی خود را سپری میکند. در دانشگاهها متولد می شود و عده زیادی جذب این حرکت میشوند.
شاید زمان آن رسیده باشد تا پرسشهایی درباره جهادی مطرح شود که تا کنون مجال آن نبودهاست. فارغ از آنکه چه تعداد از گروه های جهادی که در این دهه شروع به فعالیت نمودهاند بر اساس ضرورت و مشاهده خلاء و در بستر فکری مناسب پا به این عرصه گذاشتهاند. باید منتظر بود تا زمان عیار اصالت این گروهها را مشخص سازد. این اصالت نه اصالت شرکت کنندگان و ادارهکنندگان این گروههاست بلکه اصالت ایدئولوژی و آرمان آنهاست. نخنما شدن برخی از آنها نشان از بدلی بودنشان دارد. بگذریم که سخن بسیار است.
و اما آنچه باید پاسخ گفت:
کِی باید ازجهادی خداحافظی کرد؟ آیا جهادی یک ذکر است و دائمی؟ آیا می توان جهادی رفت و جهادی نبود؟ آیا جهادی رفتن جهادی ماندن است؟ آیا جهادی، جهاد است؟
کم کم با گذر زمان جهادگرها هم ازدواج میکنند ولی باز هم باب جهادی برای آنها باز است. (ر.ک رضوان و امثالهم)
آیا اگر بچه دار هم بشوند باز هم باب جهادی برایشان باز است؟ ( شاید باید منتظر باشیم منتظرگذرزمان و...)
آنچه مسلم است بالاخره جهادی را پایانی است دیر یا زود.(؟!)
چه بخواهیم و چه نخواهیم -آیا پایان آن پایان جهادگر بودن است؟ جهادی که در زندگی ما منشاء اثر و تصمیم نباشد جهادی است یا رفع تکلیف است؟ فرار از عذاب وجدان است؟ تفریح است؟(و وقتی متاهل می شود شاید ماه عسل؟!)
فلسفه و عرفان هیچ گاه کالای کوچه و بازار نبودهاند و هر گاه اینگونه شده است اغلب با عدم فهم، سوء تفاهم و انحراف در مسیر مواجه شدهاند. آیا جهادی از همین نسخ است؟ آیا ما ترویج وسیله کردهایم بدون آنکه حدود و صغور آن را معین کنیم؟ آیا فرق است بین جهاد و جهادی؟ آیا نمیتوان جهادی نرفت و کنج عافیت اختیار نکرد؟ ویا (بیان دیگر) میتوان جهادی رفت و دل به فراغت سپرد؟ منظور کدام است؟
درس، شغل، مسکن، همسر، فرزند، آینده و ... همه و همه و شاید هم جهادی؛ آنچه تو را مجبور به عافیت طلبی می کند. جهان امروز جهان عافیت طلبی است. اصلا قرار نبوده است در چنین جامعهای کسی جهاد کند و اگر کسی جهاد کرده خلاف جریان حرکت است.
همیشه دو راه وجود دارد:
1. عافیت طلب بودن 2. جهاد گر بودن
و این دو هیچ گاه با یکدیگر جمع نمی شوند. و جهادی را هیچ منعی نیست که با عافیت طلبی جمع شود. همچنان که اسلام هیچ تضادی با لیبرالیسم ندارد. ولی اسلام امریکایی و جهادی درون تهی(یا تفریحی).
---------------------------------
پینوشت:
ثبتنام رضوان(ظرفیت محدود- بدون محدودیت جنسیت!)