و جهادی، جهاد، جهادگر

... و جهادی، جهاد، جهادگر

جهادی حرکتی‌است الهی. هجرتی است عظیم. اما باید قبل از هجرت خیلی مسائل را برای خودمان حل کنیم.
باید بدانیم که دین ما دستورات زیادی برای کمک به همنوع دارد و دستورات زیادی هم در مورد نحوه‌ی کمک به همنوع.
باید بدانیم چرا می‌رویم، کجا می‌رویم و چه باید بکنیم تا لیاقت لفظ «جهادگر» را داشته باشیم.
باید بدانیم ما روزی‌ده محرومان نیستیم و فقط وسیله‌ای هستیم که لیاقت سهیم شدن در رنج محرومان را یافته‌ایم.
باید بدانیم بیشترین نفع جهاد برای خودمان است تا رفاه خواب‌مان نکند؛ تا انسانیت را فراموش نکنیم.
باید بدانیم «کمک به محرومان» خوب است، اما نباید باعث « تحقیر» بندگان پاک خدا شود.
باید بدانیم «احترام به انسان‌های دیگر» لازم است، حتی اگر یک روز از مسافرت کوتاه ما، از بین رفته باشد.
باید بدانیم «غرور»، آفت جهادی است.
دعا کنیم که جهادگر شویم و جهادگر بمانیم ...