مهاجر مثل شقايق زندگي كن ، كوتاه اما زيبا / مثل پرستو كوچ كن ، فصلي اما هدفمند / مثل پروانه بمير ، درد ناك اما عاشقانه / موسم كوچ زماني است كه دگر تاب ماندن نداشته باشي ، زماني از جاي برمي خيزي كه محيط حياتت به قدري تو را در تنگنا قرار ميدهد كه تنفس در آن فضا برايت دشوار باشد . هنگامي كه از سكون به تحرك ميرسي ، توقف تو را به نيستي ميكشاند و حركت به حيات سوق ميدهدت . شايد پرستو بارزترين مصداق براي هجرت باشد كه با تغييرات جوي آشيان و سرزمينش را رها نموده و گام در هوايي تازه ميگذارد . انسان نيز حيواني است ناطق كه در امور غريزي با حيوان اشتراكاتي دارد . تنها موهبتي كه او را از ساير جانداران مجزا ساخته و ماسواي حيوانات قرار ميدهد ، قوه ي تعقل اوست . انسان اين توان را دارد كه غرايزش را در سيطره ي تصميم گيري هايش قرار دهد و اين قوا عامل دو دستگي نوع بشر است . برخي پست تر از تمام مخلوقات و جمعي برتر از بشر و ملك . هجرت و كوچيدن بخشي از غرايز آدمي و فصلي از حيات اوست . در عالم خارج از وجود آدمي براي هر نيازي پاسخ گويي تعبيه شده است . اگر آدمي به اين فصل از زندگي خود پاسخي مناسب را اعطا نمايد ، گامي بلند را در مسير تكامل برداشته است و اگر بي تفاوت از آن بگذرد ، اين سكون او را از رشد باز ميدارد و او در زمره ي اهل غفلت در مي آيد . چرا كه « قد تبين الرشد من الغي » ليكن هجرتي سودمند است كه هدفمند باشد . زيرا هدف است كه آدمي را ميسازد . مقصود از هجرت ، دور شدن و فاصله گرفتن از سيئات و ترك محرمات است . آدمي هجرت ميكند كه در مكاني پاك و سالم سكني گزيند . كوچ ميكند تا شيوه ي زيستن را بياموزد ، تا ايستادگي در برابر شدايد را تمرين نمايد . تا زماني كه بازگشت ، مهاجرانه زندگي نمايد . هجرت محدود به مرزهاي زمان و مكان نيست ، هجرت در سرشت آدمي به وديعه نهاده شده ، در تمامي ازمنه و امكنه و با هر عقيده و تفكري . تنها آناني كه معناي آن را دريابند و با وجودشان آن را لمس نمايند ، مهاجر راستين اند .
سلام.تو رو خدا مبيني مو اولين نفري بودم که آمدم تو عکس ولي اصلا نمتني مو رو ببيني.ايم رسم روزگار ديگه دداش.مخلص همه ي بچه هاي جهادي هم هستم.(لطفا با لهجه ي مشهدي بخونيد)
*بچه محل امام رضا.
البته تف به ريا!!!!!
خسته نباشيد.
اول به مدينه و صفا را صلوات...صداي بچه هاي جهاد....همه با پارچه صورتاشون را پوشوندن. با بيل و کلنگ مشغولند....تو چهره هاي روستاييها انگار يک نشاط ديگهاي پيدا شده....
اين نفري كه از همه جلوتره
خيلي بامزه ي!
آدمو ياد چارلي ميندازه!
داره ميشكنه!
با اينكه من نبودم عكس جالبي بود
ياد باد آن روزگاران!...ياد باد!
